Artikel Dubbel Delft, Delft op Zondag

Artikel Dubbel Delft, Delft op Zondag

De Wippolder is een deel van het uitbreidingsplan van stadsarchitect Hartman en is vernoemd naar de zogenaamde wipmolen die vroeger aan de Rotterdamseweg stond, ooit verdeeld in twee blokken: het Nieuwe Laense Blok en het Petten Blok. Deze namen komen uit de tijd dat het gebied nog polder was. De wijk is een gedeelte van de Zuidpolder van Delfgauw en ligt tussen de stadssingel, de Kromme Watering (het water langs de Delfgauwseweg), de Oude Laen Molensloot en de Rotterdamseweg. De eerder genoemde wipmolen, die voor de afvoer van het water in de polder zorgde, stond ooit op de hoek van de huidige Leeghwaterstraat en de Cornelis Drebbelweg. In de TU-wijk dus. In de Wippolder kom je straatnamen tegen van leden van het Koninklijk Huis, belangrijke Delftenaren en mensen die op de een of andere manier een link hebben met de Technische Universiteit. Zo ook Gerrit Simons. Hij werd in 1802 geboren in Uithoorn en schopte het als wiskundige uiteindelijk tot directeur van de (haalt u even adem!) ‘Koninklijke Academie ter Opleiding van Burgerlijke Ingenieurs en Oost-Indische Ambtenaren Te Delft’.

Waarschijnlijk hield men het in gezelschap bij ‘de Academie’… Maar de carriëre van Simons ging verder: in 1856 werd hij Minister van Binnenlandse Zaken en heeft zich, met vele anderen natuurlijk, ingezet voor de droogmaking van de Haarlemmermeer. De Wippolder is een zeer diverse wijk. Natuurlijk ook door de aanwezigheid van de Tu en de daarbij horende studentenpopulatie. Maar ook door een combinatie van sociale woningbouw en koopwoningen. Over het algemeen is het goed toeven in dat soort wijken; het Westerkwartier en de Olofsbuurt zijn er ook voorbeelden van. Natuurlijk gebeurd er wel eens wat, maar over het algemeen is er een goed ontwikkeld sociaal gevoel. Elkaar helpen, stoeltjes op straat, biertje op tafel, het hoort er allemaal bij. De linkerfoto laat een nog totaal autoloze Simonsstraat zien, met rechts een bekend beeld uit die jaren: paard en wagen. Een fotograaf was in die tijd een bijzonderheid (waar zijn die tijden gebleven!) en ook hier poseren twee heren voor de man met de camera. De winkel rechts, op de hoek met de Frederik Hendrikstraat, zit er nog steeds. Nu heet-ie ‘de Wijnstok’ en kan je je prettig geprijsde vloeibare versnaperingen laten slijten.

Willem de Bie